Çok değer verdiğim bir dostum, hayat pahalılığından dem vurup sayısal oynadığından bahsetti. Büyük ikramiye çıkarsa ne yapacağını sordum. Başladı anlatmaya; şunu, bunu yapacağım diye.
PARAYLA SAADET OLMUYOR!
Fakirlikten mi bilmem ama hep bir garanticilik var.
Hayallerde bile savruk olamıyor insan.
Örneğin; milli piyango bana çıksa diye başlayan cümlenin devamında, ev almak ve araba almak var.
Dünyayı gezmek bunlardan sonra geliyor.
Çünkü sonuçta bu para bitecek ve kürkçü dükkanına döneceksin.
Yani niye bitsin ki?
Zengin insan parasını nasıl katlayacağını biliyor.
Biteceğini düşünmüyor.
Ama biz, hayalimizdeki parayı bile bitiriyoruz.
Geçtiğimiz gün bir arkadaşımla konuşuyoruz; laf lafı açtı derken konu paraya ve zenginliğe geldi.
Çok değer verdiğim bu dostum, hayat pahalılığından dem vurup sayısal oynadığından bahsetti.
Büyük ikramiye çıkarsa ne yapacağını sordum.
Başladı anlatmaya; şunu, bunu yapacağım diye.
Bayağı bir sıraladıktan sonra İngilizce kursuna falan yazılacağından bahsetti.
Hemen ardından jeton düşmüş olmalı ki; "Ya ben hala fakirim.. Zengin olsam niye kursa gideyim ki, özel hocalar tutarım.." deyince epeyce bir gülüştük.
Sonra kendisine elindekilerle yetinmesini, mutlu olmasını, sağlığının-sıhhatinin yerinde olduğunu, yaşam tarzı itibariyle dünyada tahmini 8 milyar insan varsa 7 milyar 500 bin insanın O'nun hayatına imrenebileceğini hatırlattım.
Maslesef böyle sevgili dostlar. Parayla saadet olmuyor, lakin parasız da olmuyor.
Rabbim herkese yedireceği kadarını nasip etsin..
Dünyada dertsiz insan mı var?
Fakat son yaşanan ekonomik sıkıntıları düşündükçe insanların parayı mutluluk kaynağı gibi görmesini de hoş karşılıyabiliyorum..
Evet, parayla saadet olmuyor, lakin parasız da olmuyor maalesef.
Herkese dertsiz, tasasız, sağlıklı ve mutlu günler diliyorum.
Yeni yazılarda buluşmak dileğiyle sevgiyle kalın MAP'la kalın..
