Efendim yıllardır yazdığım bir çok yazılarım yasaklandı, şimdi ise yazmakta olduğum senaryo tiyatro oyunum için yazma böyle oyunmu yazılır bu oyunu sahneye koyamazsın diyorlar.
Hakim bey! Ben gerçek Laik, özgür, düşüncelerimi yazılarımda, yazıp gerçek tiyatro sahnesinde oynayacağım.
Bana sahneye oyununu koyma diyorlar..
Haşaa efendim ne koyması bana yasak getirenler kendileri hayali yazıp yönettikleri senaryolarını dünya kadar büyük bir sahnede sahneye hergün koyup, koyup oynuyorlar.
Aslında oyun hiç de iç açıcı güzel bir oyun değildir seyirciler ne hal ise hergün yaşayarak mecburiyetten izliyorlar.
Cezayı keseceksin bana belli oldu sözümü bitireyim hakim bey. Kuralsızdır benim yazılarım, sözlerim virgülmüş, parantezmiş, noktasıymış kullanmam.
Gelmişine geçmişine düz yazarım Sınır koymam ben yazılarıma edepliyi, edepsizi, yazıyorum yaa kurşun kalemim silah gibi geliyormuş bazılarına.
Düşenin yanında olup, tökezliyenlerin elinden tutup destek oldum vicdanı cebimde deyil yüreğimde taşıdım ben..
Bu arada kimisinin kalemi divitten, kiminin kalemi, dolma kalem, tükenmezden. Benim yazılarım ise kurşun kalemden.
Az önce cebimde demişken.. Cepler el yakıyor.
Sözüm ona sahneye oyunları yazıp koyan, koyana bu mecburiyetin içinde ahvali zulümu yaşayan yaşayana, Hakim bey acıda olsa gerçekleri yazan kalemlere bir de sen yasakları koyma...
