İlkbahar günlerinin doğaya armağanı olan, yeniden diriliş günlerinden biriydi.
SEVGİLİYE HARFLER -4 (GİTME..)
Sonsuzluğa değil son defa adımı derin bir uykudan son gücünle telaffuz ederken, yüzündeki yorgunluğa bakan gözlerimin şelale gibi akışı yüreğime saplanan acıyı aradan yıllar geçse de her hatırlayışım taze bir yaradır..
İlkbahar günlerinin doğaya armağanı olan, yeniden diriliş günlerinden biriydi.
Bahçemdeki mavi beyaz ortanca çiçeğimin kurumuş gibi görünen ince narin bedeninden yemyeşil gözlerini fışkırtmıştı, ben bu yılda varım, bahçeni güzelliğimle süsleyeceğim dercesine karşısındaki laks rengi dört metrelik boyunda hem rengi hem kokusu ile bana her yıl senfoni sunan Fransız gülüme küçücük boyu ile meydan okuyuşu .
Her şey dirilişe hazırlanırken nereden bilebilirdim senin gidişe hazırlandığını çünkü benim umutlarım hala yaz yeşili yapraklıydı üzerinde tırtırlar konaklatan…
Zamansız dalından düşürülen ıhlamur yaprağı gibiyim, yıldız rüzgarına kapılan.
Kokum savrulurken gitme haykırışlarım rüzgarın melodisinde kaybolan….
Sevgiyle kalın, sağlıkla kalın..
