Sevmek mi, sevilmek mi diyerek başlayayım yazıma. Ne dersiniz?  Sevmek sevilmek mi yoksa önemsenmek, umursanmak mı daha önemli?

Hayata dair 6

Sevmek mi, sevilmek mi diyerek başlayayım yazıma.

Ne dersiniz? 
Sevmek sevilmek mi yoksa önemsenmek, umursanmak mı daha önemli?

Bir çok insan için sevilmek önemlidir, çünkü sevilmek insanların en naif isteğidir.
Ve bu yüzden sevilmek hep bir adım öndedir.

Sevilmek bir nevi karşı tarafdan kabül bulunmadır, tasdikdir.
Sanki karşı tarafa atılan adımlar için verilen sınavda, kötü not beklerken gelen iyi not gibidir.

Sevmek ve sevilmek için bu güne kadar binlerce tanımlama yapılmıştır, yüzlerce yazı kim bilir kaç şiir yazılmıştır.
Tanımlamalar ne kadar çok yönlü olsada, bence ruhun o sevginin içinde huzura ermesidir.
Huzur ve bu huzurla gönül bahçemizdeki ahenk.
Kimisi için yaşamsal bir ihtiyaç. 
Sevgi olmazsa yaşayamam diyeni de gördüm, sevgi deryasında yüzerken eften püften sebeplerle kendi huzurunu bozmayla meşgul olanını da.

Ruhu huzura ermiş bir bedeni düşünün. 
Sevgiyi koşulsuz, beklentisiz yaşıyorsa gözlerine dikkat edin.
Gözleri ele verecektir onu, o mutluluğunu gülüşünde saklamaya çalışsada.

Sevgiyi tanımlarken 
“gönlümüzün bahçesindeki rengarenk çiçeklerin içinde, kuşların şarkılarına eşlik ederek sevginin üzerimizdeki hafifliğiyle ömrümüzün her kıymetli anını geçirmek” diyebilir miyiz?

Peki ya sevilirken sizi seven tarafından umursanmak, önemsenmek?
Seni senden başkasının ciddiye alması.

Birinin umurunda olmak, merakında hatta düşüncelerinde hayalinde hayatında olabilmek. Senin yerine hatta sen düşünmezken seni düşünmesi, empati kurabilmesi.

Sevgi inişli çıkışlıdır, amma velakin önemseniyor isen birisinin umurunda isen bütün çıkışlar eninde sonunda inişe geçer. 
Doğada her şeyin bir dengesi olduğu gibi insani duygularında dengesi olmalı. 
Sevgi, saygı, heyecan, tedirginlik, korku, öfke hatta yalnızlığın bile.
Olmalı, olmalı ki, gösterilen önemin karşılığı olarak verilen sevgi terazinin diğer kefesinde boğulmasın. 

İşte bu denge kurulabilirse sevgi değerlenir, değerlendikçe gelişir ve her şeyin üzerinde olabilir.

Bence bu denge sağlandığı zaman huzurun kilidi sonsuza dek anahtarını bulmuştur.
Kıymet bilmekden başka yapılacak hiç bir şey olmamalı, vademiz yettiğince keyfini sürmeden başka...

Sonuçta hepimiz vakti gelince, mekanı zamanı sınırlı olmayan ebediyete yolculuk yapacağız.
O halde en seven, sevilen halimizle sevdayı bile isteye yaşayarak hoşçakal diyelim dostlarımıza sevdiklerimize sevdamıza...